| Jaar van ontstaan: | 18e eeuw |
| Herkomst: | Frankrijk |
| Afmetingen: | 50 x 50 cm |
| Eigenaar: | Haardplatenmuseum, Klarenbeek |
| Inventarisnummer: | HPL-11 |
| Jaar van aanwinst | 1988 |
| Vroegst bekende verblijfplaats: | Voorst |
| Opmerkingen: | - |
Voorbeeld van midden-18e eeuwse kledij
Portert van Ludolf Bakhuysen II
1748
Tibout Regters 1710 - 1768
Rijksmuseum Amsterdan
SK-A-4856
Beschrijving
De plaat toont een liefdestafereel. Een jongeman maakt een dame het hof. Met zijn fluit probeert hij haar te verleiden. Hij draagt midden-18e eeuwse kledij.
Zij wacht bevallig af, met in haar linkerhand een vogel.
Het geheel is omgeven met grote rankende zonnebloemen.
Achtergrond
Liefdestaferelen komen veelvuldig in de kunst voor. Bloemen, de fluit en de duif zijn de gebruikelijke attributen. Bloemen symboliseren in het algemeen schoonheid, lente, jeugd en tederheid. De zonnebloem in het bijzonder symboliseert 'aanbidding' omdat hij met de zon meedraait [1].
De duif is het christelijke embleem van de kuisheid. Daarnaast was het ook het attribuut van de Groek-Romeinse liefdesgodinnen. Dijkstra schrijft: "In oud-oosterse godsdiensten is de duif het beeld van de liefde. Vaak is hij ook het attribuut van de liefdesgodin. Dit heeft de oorsprong in de paringsceremonie (koeren, het elkaar kopjes geven), die duiven plegen op te voeren [2]".
Referenties
[1] J. Tresidder, Symbolen en hun betekenis, Vianen, 2000
[2] K. Dijkstra, Christelijke symbooltaal, Baarn, 1982
[3] Cornelis Danckerts, Iconologia of uytbeeldinge des Verstands, 'De Bevalligheid', Amsterdam, 1695